De snelheidsmaatregel, waarbij de maximumsnelheid in de dagperiode is teruggebracht tot 100 km/uur, zou moeten leiden tot een afname van stikstofdepositie. De overheid schat die afname voor het jaar 2030 met een combinatie van een verkeersmodel en een verspreidingsmodel. Onderzocht is wat het effect is van (1) een ingreep die die rijksoverheid pleegt in de uitvoer van het verkeersmodel en van (2) een te grote vereenvoudiging in het verspreidingsmodel dat de rijksoverheid gebruikt. Bij (1) gaat het om een eenzijdige afkap op verkeersintensiteit en bij (2) om het niet verwerken van het feit dat de snelheidsmaatregel alleen overdag geldt. Het onderzoek is uitgevoerd op een raai van rekenpunten op de Veluwe, die de A1 en de N344 kruist, maar de resultaten zijn ruimer geldig. Op die raai vertoont de berekende afname een tamelijk vlak patroon, als een “deken” over de Veluwe, met een piek bij de A1. De overheid berekent de “dikte” van de deken, het op de rekenraai vlakke deel van de afname dus, op circa 1,6 mol/ha/jr. Daarvan is, op grond van de Regeling Natuurbescherming, maximaal 70%, dus 1,1 mol/ha/jr, beschikbaar voor nieuwe projecten. (1) Zonder de ingreep in de uitvoer van het verkeersmodel is er echter helemaal geen afname rondom de N344. (2) Wordt het dag/nacht effect wel in het verspreidingsmodel verwerkt, dan daalt 70% van de depositie in de “deken” tot 0,7 mol/ha/jr. De piek bij de A1 daalt dan van 5 mol/ha/jr naar 3 mol/ha/jr. Het effect van de snelheidsmaatregel wordt vooral bij wegen ernstig overschat, door het verkeerde gebruik van de verkeers- en verspreidingsmodellen; maar ook ver van wegen is de overschatting significant. De berekeningen zijn indicatief: ze dienen meer ter illustratie van de mogelijke effecten van niet te onderbouwen beleidsbeslissingen dan dat ze direct bruikbaar zijn om het SSRS met de juiste gegevens te voeden.